#

De lelie

De lelie is hét symbool geworden voor mijn praktijk. Een symbool kan een beeld, ding, dier of bloem zijn dat in de loop der jaren een speciale betekenis heeft gekregen. De lelie was in het oude Egypte en Kreta al een geliefd decoratiemotief. Later is de lelie, als symbool deel uit gaan maken van het wapen van de koningen van Frankrijk. Doorgaans wordt de lelie gezien als symbool voor reinheid, vrouwelijkheid en vergankelijkheid.

In de bijbel wordt de lelie ook genoemd. Hierin staat dat Jezus zijn discipelen wees op de lelie met de volgende woorden: ‘Kijk naar de lelies hoe ze groeien in het veld. Ze werken niet en weven niet. Toch zijn ze mooier dan koning Salomo in al zijn luister.’ Deze tekst spreekt mij aan omdat het uitgelegd kan worden als dat we ons geen zorgen hoeven te maken en we gewoon onszelf mogen zijn.

De eerste, voor mij bijzondere, ervaring met de lelie was dat ik op een Floriade verdrietig werd door de geur van de lelies. Hierbij dacht ik aan mijn vader en aan een tijd lang geleden.In eerste instantie was ik verrast door mijn reactie op de lelies. Later las ik dat geuren ons geheugen het makkelijkst stimuleren. En de gedachten die in mij opkwamen ervoer ik als volkomen natuurlijk.

De ervaring met de lelie viel samen met een enerverende periode in mijn leven waarop mijn rug erg pijnlijk en gespannen reageerde. Pijnstillers hielpen niet. Ik heb toen gebeden om hulp. De hulp kwam van een energetisch behandelaar die ook lesgaf. Na een paar behandelingen was mijn rugpijn over. Door het volgen van zijn lessen ontdekte ik mijn talent om zelf energetische behandelingen te kunnen geven. Mijn leven veranderde in positieve zin en in de loop van de tijd volgden meer ervaringen met de lelie en andere symbolen.

Maar de spanning in mijn rug bleef. Die ging pas over nadat ik ging begrijpen dat ik die van mijn vader had geërfd én waardoor deze spanning ontstaan was. Dat was jaren na mijn vaders overlijden. In zijn afscheidsdienst was de tekst van de lelie uit de bijbel naar voren gekomen. Met mijn oppervlakkige kennis van de Bijbel besefte ik toen niet hoe toepasselijk deze tekst was. Mijn vader had namelijk het gevoel extra zijn best te moeten doen.

Rond zijn elfde jaar is zijn vader overleden. Het was oorlogstijd met veel armoede en spanning. Die spanning heeft mijn vader zijn leven lang met zich meegedragen. Hij deed ook zijn best om voor ons, zijn gezin, goed te zorgen. Volgens zijn woorden prakkezeerde hij zich steeds suf hoe hij dit het beste kon doen. Wat zou het fijn geweest zijn voor hem als hij wat meer ontspannen had kunnen leven, door zich minder zorgen te maken en had geweten dat hij gewoon zichzelf had mogen zijn.